Pszenżyto w żywieniu drobiu
 |
| 123RF Zdjęcie Seryjne |
Mieszaniec znalazł miejsce w żywieniu kur w znacznie szerszym zakresie niż żyto, różni się, bowiem od niego mniejszą zawartością substancji antyodżywczych (polisacharydy nieskrobiowe: pentozany, ß- glukany) stąd jest surowcem bezpieczniejszym" w żywieniu zwierząt monogastrycznych.
Charakteryzuje się nieznacznie większą zawartością bogatszego w lizynę białka niż forma mateczna (jest to jednak parametr bardzo zmienny), wyższą zawartością popiołu i porównywalnym poziomem tłuszczu.
Pomimo wielu niekwestionowanych zalet, za ograniczaniem pszenżyta w dawce przemawia fakt jego największej w porównaniu do innych zbóż zmienności składu chemicznego. Uznaje się, że nasiona silnie pomarszczone są uboższe w skrobię, a bogatsze w białko, włókno i tłuszcz od ziaren prawidłowo wypełnionych. Jest to efekt zawężonego stosunku bielma do okrywy nasienno - owocowej.
Stosując pszenżyto w żywieniu drobiu - mieszanki paszowe należy uzupełniać preparatami enzymatycznymi. Aby poprawić wykorzystanie ziarna pszenżyta i zminimalizować działanie substancji antyodżywczych stosuje się arabinoksylanazy i ß- glukanazy.
W mieszankach dla indyków poziom pszenżyta może wynosić 5 proc. w mieszankach typu starter, do 25 proc. w końcowych mieszankach typu finiszer (udział może systematycznie wzrastać wraz z kolejnymi etapami odchowu), podobnie u brojlera kurzego w pierwszych mieszankach stosuje się 5 proc. udział zboża w dawce, do 30 proc. dla ptaków starszych. Dla nioski produkcyjnej zalecane poziomy pszenżyta to 20-30 proc.
Średnia cena pszenżyta wg sondy portalu farmer.pl to 510 zł/t netto, zaś pszenicy paszowej 620 zł/t netto i żyta 435 zł/t netto (dane z 26.03.2015 r.).
Źródło: farmer.pl
Powrót do aktualności